دنیا محال است همانطور که هست بماند
یقینا باید هر لحظه اش را تنوعی بدهد و چیز تازه ای از خودش رو کند
اگر رکودی هست
حتما از جانب ماست!
آدمی خلاقیت عجبی در به رکود انداختن زندگانی اش دارد، تنش حال حرکت ندارد بهانه را سر دنیای بیچاره می اندازد!
البته که تو اگر تن بدهی دنیا هم رفیق از خودت بی حال تر و تنبل تر می شود و برای تو تنها تنوعی که می دهد همین صبح و شب شدن هاست و نه بیشتر!
پ.نون1: کم تر از نود روز پیش، میان گردابِ بیکاری و بی عاری و بلاتکلیفی دست و پا می زدم و الان ... به فول رفقا ماچ به خدا :)
پ.نون2: بیایید آدمای انرژی دهنده باشیم نه انرژی خورنده :)))
